Friedrich Sebastian FEICHTER    °1962 Luttach (IT)

Afkomstig uit de Zuid Tiroolse Dolomieten wordt Feichter duidelijk beïnvloed door de hoogtezon en de natuureigenschappen van de streek. 
Deze streek heeft in het verleden heel wat beeldhouwers en houtsnedenkunstenaars voorgebracht  waardoor Feichter kan bestempeld worden als een vrucht van een culturele traditie.
Zijn weg naar persoonlijkheid is echter totaal anders dan zijn collega's uit zijn streek.
Aanvankelijk bewandelt hij de cyclus van de plantengroei, in een later stadium de groei van de bomen. In zijn laatste cyclus  ‘Homo Solaris’ richt hij zich tot de mens. De zonnemens is een kunstmatige visie van een positieve levensfilosofie. 
Het zijn vegetale lichamen, ze zijn compact en licht alsof ze kunnen zweven. Met hun fijne lindenhouten poten lijken zij het aardoppervlak af te tasten alsof zij de grenzen van de zwaartekracht willen uitdagen. Ze zijn sierlijk, rank en dun, fijn geschuurd en voorzien van een kleurige acryllaag die veelzijdige patronen kunnen vertonen.
Soms gebruikt hij ook bladgoud of bladzilver, soms zijn ze getooid met halfedelstenen of Swarovsky kristallen. Hij legt daarmee een verband naar de extravagantie van de luxe-industrie die de mens laat dromen.
Het zijn dromen van energieke en essentiële vormen die vrij zijn van elke aardse band.
Feichter behoort zo tot die kunstenaars die het gewaagd hebben te willen dromen.
Zijn kunst is een kunst van het nieuwe 'zijn'.