Ton Kalle    °1955 Terneuzen (NL)

Over zijn werk zegt Ton Kalle "Steen, het ruwe materiaal van moeder aarde, wil ik laten spreken. deze taal van steen probeer ik op een elementaire manier tot uiting te laten komen. Hier is eenvoud , stilte en rust voor nodig. Deze drie elementen zijn altijd in mijn werk aanwezig"

Naast dit statement is het een feit dat de beelden van Kalle met rustige zelfverzekerdheid een plaats claimen in het landschap.

Basalt, marmer, albast of andere steensoorten, soms ook verschillende houtsoorten vormen de basis van zijn minimalistische werken.

Voor Ton maakt de keuze van de  materie het grootste deel uit van het beoogde eindresultaat. Hij poogt via een minieme ingreep het gewenste doel te bereiken. Basalt is één van zijn lievelingsgesteenten, het gaat vanuit de bodem de hoogte in.  En wat zie je in de hoogte: de sterren. Vandaar dat het stermotief een constante wordt in zijn werk.

Vaak verwerkt hij ook graniet tot tafelconstructies waarbij hij een weerspiegeling creëert door het oppervlak gedeeltelijk te polieren en gedeeltelijk uit te hollen zodat er een waterbekken ontstaat.

Soms is een zeldzaam gesteente reeds de aanleiding om  het te doorklieven alsof het een meteoriet zou zijn die op de aarde is neergestort. Daar voelt men de kosmos heel nabij.

Zijn werk is synoniem voor inkeer, rust en meditatie. Hij houdt van eenvoudige organische vormen die al naargelang de gebruikte grondstof, ruw of glad kunnen zijn.

Zijn materiaalbeheersing evolueerde naar essentiële vormgeving. Gladgepolijste vormen gaan over in brut materiaal op een vanzelfsprekende manier.

Zijn doel is het streven naar een zuivere benadering van de natuur met het  respect voor zijn eigenheden.