Archief

27/02/2013 - 31/03/2013

ALLIANCES

Armin Göhringer, Laurent Reypens, Peintures et bronzes, Michel Van de Velde, Lieven Demunter, Edward Vandaele, Dirk Martens, Lebuïn D'Haese

Armin Göhringer bevestigd zich reeds verscheidene decennia als een gedreven kunstenaar . Met de kettingzaag weet hij uit boomstammen de meest diverse vormen te creëren. Tijdens al die jaren heeft hij een buitengewone kennis verworven in verband met deze houten materie , zowel in natte als droge toestand tast hij de eigenschappen af van de nerf tot de cel. 
Aanvankelijk leek hij begaan te zijn met zowel de horizontale als verticale ingrepen . Naderhand liet hij zijn "Kreuzschichtungen"onderaan meer en meer vergezellen van een voetstuk. Mettertijd wordt dit voetstuk eveneens in vraag gesteld en verplaatst hij dit volume bovenaan of halverwege zijn composities. Ondertussen is dit gegeven uitgegroeid tot een evenwichtsoefening waarbij hij permanent de limieten wil aftasten van kracht, breekbaarheid, gewicht en tegengewicht .

Laurent Reypens kennen wij vanwege zijn rustige wit monochrome composities waarmee hij gedurende inmiddels meer dan 40 jaar een vast imago wist op te bouwen .
De jongste tijd leek het erop dat hij zijn palet wou uitbreiden door het gebruik van subtiele , fade pasteltinten. Maar al snel begon het zwart als totale tegenpool belang te krijgen in zijn composities. 
Nog steeds heeft men het gevoel dat het werk aan karakter wint door de meditatieve periodes die zich voordoen tijdens de verschillende tussenlagen in het vormingsproces van zijn werken .
Ondanks het feit dat hij zijn bolvormen in steeds grotere formaten schildert wordt aan het belang van ruimte niets ingeboet.

Michel Van de Velde toont zich een meester in realisme. Met een buitengewone technische begaafdheid laat hij zijn onderwerpen op de rand van de metamorfose zweven.Zijn wereld geeft het aanschijn in een 
mythisch momentum te verkeren. Zijn hybride schepsels , zowel dierlijk als mens, incarneren één en al dezelfde gevoeligheden en creëren op hun manier een schok bij de toeschouwer. 
Een blik die vragen onbeantwoord laat. Het essentiële zit daar waar de hand van de kunstenaar de "vibes " van zijn penselen laat glijden .

Lieven Demunter
Met klei, plaaster en boenwas weet Demunter zijn expressieve figuren een bijzonder karakter mee te geven . Heel dikwijls ontstaan merkwaardige uitdrukkingen door het toedoen van accidentele breuklijnen die de kunstenaar weet om te vormen tot nieuwe composities. Door dit aftasten van mogelijkheden uit nieuwe situaties lijkt hij ons iets te willen vertellen over het ontstaan van mens en dier. 
Vanuit de kern van  bepaalde beelden tracht hij beweging in de ruimte voort te zetten, waardoor een bijkomende vorm wordt gesuggereerd.

Edward Vandaele
De figuren van Edward Vandaele herinneren ons aan oude culturen uit Mesopotamië of uit het Precolumbiaans Amerika. Zijn primitief lijkende beelden  vertellen over de gemoedstelling van de mens in het algemeen, meestal is deze zo luchtig als zuivere poëzie. Zijn boetseerkunst kan men omschrijven als een zoektocht naar evenwicht in de menselijke relatie , met daarin accenten van rust,  soberheid en harmonie.

Dirk Martens
Door opnieuw in de natuur te stappen en er naar te werken, daagde Dirk Martens zichzelf uit om er de plastische mogelijkheden van de aquarelkunst te onderzoeken, daar een eigen taal in te vinden en aldus te herformuleren. In zekere zin maakte hij, zonder reactionaire bedoelingen, een tegengestelde beweging: waar de modernistische kunstenaar vertrok van de voorstelling van het fysieke landschap en evolueerde naar een mentaal, voor sommigen abstract landschap, gebeurt in de werken van Dirk Martens een vrijwel omgekeerde beweging.

Lebuïn D'Haese
Het uitgangspunt van zijn werk is hoe de mens leeft en hoe hij leeft met de anderen: de maatschappelijke context. Voor vele gewone mensen lijkt de samenleving een wirwar van problemen waar ze geen touw aan vast kunnen knopen. Als ze naar zijn werk kijken, krijgen ze misschien wat meer inzicht. De vrolijke kleuren, de titels ook en de kleine figuren creëren een ironische afstand, maken dat ze beter om kunnen gaan met de problemen. Hij wil de mensen immers positief leren denken. Hen aansporen niet bang te zijn van veranderingen in de maatschappij. 


Terug naar boven