Zij studeerde aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht, waar zij zich specialiseerde in de richting beeldhouwen en keramiek , maar zij opteerde er resoluut voor om haar werk in brons te laten gieten.

Centraal in haar werk staat de relatie tussen mensen onderling, vooral die tussen twee geliefden. Al jaren probeert zij de warmte en de intimiteit  die kan leven tussen twee individuen vast te leggen, en binnen dit thema heeft haar werk een interessante ontwikkeling doorgemaakt. Waar de kunstenares zich voeger richtte op het verbeelden van die intimiteit zelf, probeert zij vooral uitdrukking  te geven aan het "samen doorgaan".

De overlevingsdrift die in relaties tussen mensen heel sterk kan blijken, blijft  Wiersma  fascineren. Typerend daarbij is dat de verschillen tussen man en vrouw in haar beelden heel subtiel zijn: het is juist de gelijkwaardigheid tussen beiden die zij wil benadrukken.

Hoewel zij er in de loop der jaren in geslaagd is een heel herkenbare stijl te ontwikkelen, heeft zij zelf soms het gevoel dat ze nog steeds "om de hete brij heen danst". Daarom blijft zij het een enorme uitdaging vinden om ruimtelijk in was vast te leggen wat ze precies voelt.

Voor haar is het de kunst om haar emoties zo te verbeelden dat de kijker aanvoelt waar het over gaat, zonder dat het toegelicht hoeft te worden.