In sterk vereenvoudigde vormen sublimeert Frank Slabbinck figuren die voortspruiten uit zijn onuitputtelijke verbeeldingskracht. Het gebruik van kleur op sommige van zijn  beelden van corten-staal verraden zijn hoofdactiviteit als gedreven schilder.

De permanente aanwezigheid van het menselijk figuur, ontdaan van franjes, accentueert de symboliek en de fantastiek van zijn werk. Zijn ruimtelijke kunst is poëtisch van opbouw en vertoont daardoor wellicht wel een iets minder sculpturaal aspect dan wat we  gewoonlijk te zien krijgen in de beeldhouwkunst. Zijn werken lijken zich als een bas-reliëf te versmelten met de natuur als achtergrond om als een hiëroglief te voorschijn te komen.

Het zijn beheerste vormen met een fijnzinnige uitdrukkingskracht.