In de beelden van Peter Van De Vijver ontmoeten wij de tastbare realiteit van zijn denken. Ieder beeld heeft zijn ontstaansgeschiedenis van zekerheden maar ook van twijfels. Doch  laten wij ons niet blind staren op de vorm, de abstractie is maar schijn, het zijn tekens die verwijzen naar... In de beschermende beslotenheid van het atelier is de betekenis nog eenduidig en komt overeen met de bedoeling van de kunstenaar. Het is pas door het in het openbaar treden van het beeld dat zijn betekenis tot uiting komt. De confrontatie met het publiek genereert een veelvoud aan interpretaties die zo verscheiden en talrijk zijn als er toeschouwers zijn. Het is een verruiming maar ook een verrijking van betekenis.

Al lijken sommige werken abstract, toch zijn er die verwijzen naar het individu in dialoog met de medemens(en). In alle beelden is het belangrijkste aspect de wisselwerking van volume en leegte, van positief en negatief. Object in de ruimte en ruimte in het object. Openingen zijn als vensters die de existentiële vraag oproepen naar de plaats die wij innemen bij het kijken. Staan wij binnen of buiten? Waar is voor en waar is achter?

Peter Van De Vijver werkt in steen maar vooral in staal, een materiaal dat pas sinds de jaren dertig van de vorige eeuw zijn intrede deed in de beeldhouwkunst. Hij maakt gebruik van het speciaal roestwerend Cor-ten staal dat door zijn uitzicht van verroest ijzer de patina heeft van verweerde ouderdom, een samengaan van huidige techniek en traditie, van heden en verleden. De roestkleur, die naargelang de klimatologische omstandigheden een kleur vertoont gaande van oranje tot diepbruin, brengt verandering in het beeld en verrast ons telkens bij iedere ontmoeting.

Het is deze gelaagdheid in het werk van Peter Van De Vijver die ons aanspreekt. De titels die hij zijn beelden geeft zijn maar aanduidingen, mogelijke interpretaties.

Het begrijpen ligt bij de toeschouwer.

 (Jaak Depuydt)