Pierre Marchand,    °1960 Paris (FR)

Een menselijke opwelling uit het ruwe bestaan, de kwetsbaarheid van het leven en de veredeling van materie, dat zijn de voornaamste ingrediënten die een veelzijdigheid geven aan de gemoedstoestand van zijn werk.

Poëtische metaforen krijgen gestalte uit stronken hout waaruit silhouetten geboren worden. Met de boomzaag verraadt hij zijn grafisch inzicht. Door zijn profielen te tatoeëren of te versieren met zink of lood, brengt hij de ontwikkeling van de mensheid ter sprake. Trots staan zij eenzaam te waken als androgyne wezens over hun omgeving.

De sereniteit van zijn beelden doet geenszins afbreuk aan de impact van hun aanwezigheid zowel in open ruimte als in binnenruimtes.

Pierre leidt ons naar een universeel gegeven met als noodzaak ontmoetingen alle kansen te geven in een serene stilte. Het is alsof hij het onverzoenbare wil verzoenen, al wetende dat het ene niet zonder het andere kan.