Kunstschilder Piet Willequet is de voortzetter van een traditie in de Vlaamse schilderkunst. Deze is in de streek, die men de Vlaamse Ardennen noemt, tot ontwikkeling gekomen. Het zacht-golvende landschap, de lage verspreide hoevetjes, het etswerk van de bomen in de winter, de milde sfeer, het zijn zovele elementen die op een gevoelig en verfijnd kunstenaar als Piet Willequet een sterke bekoring uitoefenen.

De traag-vliedende seizoenen geven aan dit landschap, waar stilte schoonheid wordt, een zeer eigen sfeer. Het is die sfeer die Willequet met een apart raffinement en sensibliteit op het schilderslinnen vastlegt. Er wordt duidelijk een intieme dialoog tussen kunstenaar en onderwerp gevoerd. Het is een zuivere en eerlijke getuigenis van een sterke verbondenheid en een grote liefde voor dit landschap, in de zin die Henry Miller deed zeggen: "Schilderen is opnieuw beminnen".

Het vertrouwde landschap in de omgeving van zijn woning is de vrome werkplaats voor deze kunstenaar, die binnen zijn gebied telkens nieuwe vergezichten en sfeerwisselingen ontdekt en registreert. De adel van de eenvoud, de verfijning van de vormgeving, de helderheid van de sfeer vormen het authentieke waarmerk van de schilderkunst van Piet Willequet.