Thoma Ryse bewerkt verscheidene materialen zoals aluminium, staal, polyester, fiberglas, textiel, canvas hout en papier.  Hij wijkt ook af van de gebruikelijke formaten in de schilderkunst. Het vlak of de ruimte waarop of waarin hij schildert kan de meest uiteenlopende richting uitgaan of de meest uitzonderlijke proporties aannemen. Hoofdzaak is dat hij zich kan ontladen in kleurexplosies. Door dit uitbundig kleurgebruik is hij moeilijk te plaatsen in één of ander “isme”.

Het is duidelijk dat Ryse zich inspireert op de paletten van het drukke straatleven in de grote steden met hun publicitaire attributen zoals reclamepanelen en neonverlichtingen. Geruime tijd van het jaar verblijft hij in China en dat laat zich duidelijk merken in de opstelling van zijn composities. Sommige werken verhalen het leven in groenzones, andere werken verbeelden eerder urbane zones. Altijd met die uitbundige kleuren die de Aziaten hanteren in hun leefomgeving. Hier en daar kan hij in zijn oeuvre zijn afstamming niet loochenen. Een wind van fauvisme waait met regelmaat voorbij en als frisse Bretoen snuift hij graag het mediterrane exotisme op van Matisse en zijn soortgenoten.  Intussen is het kleurgebruik veel intenser en zelfs fluorescerend geworden. De westerse wereld is nog nooit zo overrompeld geweest via media en computerschermen die uitpuilen van beeldinformatie.

Ryse weet daar de meest rake  patronen uit te distilleren.

Thoma citeert: “In mijn werk is de kleur op zich geen accessoire of een werktuig maar wel de bijzonderste bestendigheid die is uitgekozen  om de rijkdom van het leven uit te drukken. In het body to body kleurenspel tracht ik iets te bereiken dat niet tastbaar is maar voelbaar wordt. Ik ben er flink van overtuigd dat de wereld mooier, intelligenter en meer diepgaand is dan men over het algemeen denkt.

Want er rest altijd nog iets te ontdekken of te koesteren.

Het komt er op aan zich te verzetten tegen negatieve of beangstigende sferen  en zijn blik te laten vallen op de schoonheid die ons omringt.

Dit getuigt niet van naïviteit, maar van leerzaamheid, van een aanzet tot weerstand tegen het cynisme of het nihilisme dat onze tijd kenmerkt.”