Monumentaliteit en dynamiek zijn de scharnieren die de werklust van Tjerrie Verhellen bevestigen.

Bevreemdende wezens, zwemmend, zwevend of vliegend, happend naar zuurstof of happend naar een prooi.

Zijn monumentale Piranha’s, die opgebouwd zijn uit recuperatiehout lijken op het eerste zicht abstracte assemblages, maar vrij snel merkt de toeschouwer de vitale elementen die verwijzen naar dit amazoneschepsel.

Ook in het kleine werk blijft Verhellen een illusionist die zich beweegt op de grens van de waarneembare werkelijkheid. Dit getuigt van een flink gecontroleerde verbeelding.

De vormen schieten de ruimte in, ze spelen met de omgeving en ze zijn tegelijk zo puur dat ze een haast bezwerende allure krijgen.