Was gedurende drie jaar mede assistent van David Nash in Brighton en op het Europese continent.
Zijn repertoire telt verscheidene publieke en private opdrachten in binnen en buitenland . Hij won tevens de befaamde "Enku Grand Award " van de Japanse kunstbiënnale. Deze wedstrijd beoogt werken te belonen van hedendaagse kunstenaars die de nalatenschap van de 17de eeuwse Japanse Boeddhistische monnik, beeldhouwer en sjamaan, Enku, actualiseren en herdefiniëren. Beelden van mensen, dieren, goden en zelfs geesten die in vorm en in materie tot de uiterste essentie zijn herleid.
Hij bewerkt hoofdzakelijk hout en ijs , meestal enkel met de boomzaag. Zijn houten beelden worden vervolgens gebrand tot op de nerven om de textuur en het karakter van deze materie te benadrukken.
Walter: “Het merendeel van mijn sculpturen zijn direct met de boomzaag gezaagd. Ik werk met ritmische vormen die gebaseerd zijn op universele patronen die zich in de natuur bevinden. De focus op mijn werk behandelt de menselijke relatie met de natuur, in verbintenis met de wisselende seizoenen en de verrassingen in het dagelijks leven. Het meeste werk dat ik over de laatste 15 jaar heb verricht staat in verband met het ruraal leven en het landschap, zowel in Groot Brittannië als op het Europese continent.”
Reeds meer dan een kwarteeuw verkiest Bailey het bos als zijn vertrouwde omgeving om met omgevallen bomen zijn expressie gestalte te geven. De uitdaging van de beperkingen die omgevallen bomen met zich meebrengen dwingen de kunstenaar tot een dynamische dialoog met de materie. De directe insnijdingen van de boomzaag vereisen een vlugge en intuïtieve methode die toelaat de focus te leggen op een creatieve imaginaire vorm.
Zowel zijn werken die opgesteld zijn in het landschap als zijn werk dat een plaats bekomt in een interieur tracht een verassende en mysterieuze sfeer na te laten.
Het werk "Solve e coagula" dat Bailey in de Sculptour heeft opgesteld is een typisch voorbeeld van zijn Keltisch karakter en zijn creatieve barokke ingesteldheid . Gesculpteerd uit één stuk sequoiahout verleent dit werk een symbool van oneindigheid en geeft het terzelvertijd een aardse vorm. Het is een “totemse” celebratie waarin complexiteit en vorm met elkaar versmelten.
In wezen is Bailey een celebrant.